Μια ιστορία από τα φοιτητικά μου χρόνια: "Αγαπάς την Αμερική; Απόδειξη.."

Ορμώμενος από τα πρόσφατα αποτελέσματα των πρώτων ελέγχων κλιμακίων του Σ.Δ.Ο.Ε που δείχνουν ότι μία στις δύο επιχειρήσεις αποφεύγουν να κόβουν αποδείξεις, θα μοιραστώ μαζί σας μια προσωπική ιστορία που έχει μείνει χαραγμένη στην μνήμη μου.

Το Μάρτιο του 2008, στο πλαίσιο των μεταπτυχιακών μου σπουδών στο Πανεπιστήμιο Πειραιά, πήγαμε συνοδευόμενοι από καθηγητή μας, με μια ομάδα συμφοιτητών μου στις Η.Π.Α προκειμένου να παρακολουθήσουμε διαλέξεις στο New York College. Την τελευταία ημέρα της παραμονής μας επισκεφθήκαμε ένα μαγαζί με τουριστικά είδη προκειμένου να αγοράσουμε διάφορα αναμνηστικά δώρα. Φτάνοντας στο ταμείο, το σύνολο 115$, μας ανακοινώθηκε σε σπαστά αγγλικά από τον μετανάστη ταμία. Τότε ο συμφοιτητής, που κατά κάποιον τρόπο εκπροσωπούσε όλη την ομάδα, με το χαμόγελο να ξεχειλίζει, λέει στο ταμία: "Κράτα 100$ και μην μας κόβεις απόδειξη, έτσι κερδίζεις και εσύ κερδίζουμε και εμείς". Ο ταμίας πραγματικά απορρημένος φωνάζει τον επίσης μετανάστη ιδιοκτήτη του καταστήματος. Ο συμφοιτητής μας επαναλαμβάνει το ίδιο και στον ιδιοκτήτη εξηγώντας του ότι με αυτόν τον τρόπο κερδίζουν και οι δύο πλευρές. Η απάντηση από το στόμα του ιδιοκτήτη βγήκε αυθόρμητα: "Κερδίζεις εσύ, κερδίζω και εγώ! Μπορείς να μου πεις η Αμερική τι κερδίζει;"

Ένας μετανάστης στην Αμερική είπε αυτό που στην Ελλάδα, δεν μπορεί να σκεφτεί ένας Έλληνας για την δική του πατρίδα. Τον απλούστατο συλλογισμό ότι το καλό του κράτους, ακόμα κι αν δεν είναι η πατρίδα σου, είναι ταυτόχρονα δικό σου καλό.

Ας αλλάξουμε επιτέλους νοοτροπία, ας περάσουμε επιτέλους στο "εμείς" σύμφωνα με τον στρατηγό Μακρυγιάννη και ας μην ξεχνάμε ότι αυτή χώρα δεν ελευθερώθηκε από τους Κοτζαμπάσηδες αλλά από την θρυλική "Ψωροκώσταινα" που σε συνέλευση της ερανικής επιτροπής για την ενίσχυση του αγώνα στην πλατεία του Ναυπλίου γύρω στα 1826 είπε: "Δεν έχω τίποτα άλλο από αυτό το ασημένιο δαχτυλίδι κι αυτό το γρόσι. Αυτά τα τιποτένια προσφέρω στο μαρτυρικό Μεσολόγγι".

Επιβάλλεται να παίρνουμε την απόδειξη σε κάθε μας συναλλαγή, διότι αν δεν εισπράξει η Ελλάδα από αυτές τις συναλλαγές, θα αναγκαστεί να βρει τα χρήματα από χαράτσια και περαιτέρω περικοπές.